Boran'ın Anlatımı
Karşımda duran adamın gözlerinde ne pişmanlık vardı ne de korku.
Sadece hırs… sadece açgözlülük…
Bunca yıl yanımda yürüyen, sırtımı dayadığım insanın gözlerindeki ateşin bana değil, düşmana ait olduğunu gördüm.
"Boran…" dedi sırıtarak.
"Senin kurallarınla yaşadım, senin gölgende yürüdüm. Ama artık senin devrin bitti.
Bu tahtı ben alacağım. Senin adını da, gücünü de tarihe gömeceğim."
Omzumdan akan kan bedenimi zorluyordu ama kalbim dimdik ayaktaydı.
Benim gücüm yaralarımla ölçülmezdi.
Benim gücüm, soyadımdan ve toprağımdan gelirdi.
İhanet eden bunu asla anlayamayacaktı.
Silahımı kaldırdım.
"Benim soframda oturup bana ihanet eden…" dedim, sesim buz gibi çınladı.
"…ecelini benim elimden bulur."
---
Hazal'ın Anlatımı
İkisi birbirine doğrultmuştu silahı.
Nefesler tutulmuştu.
Her şey bir kurşuna bakıyordu.
Yüreğim yerinden fırlayacak gibiydi.
Bir yanım "Boran vur!" diye haykırıyordu, diğer yanım "Allah'ım… kan dökülmesin" diye dua ediyordu.
Ama biliyordum… ihanet affedilmeyecekti.
"Boran, dikkat et!" diye bağırdım, çünkü o adam ilk tetiğe basandı.
Kurşun havayı yardı, kulağımda uğultular koptu.
Ama Boran'ın refleksi ölümün bile önüne geçmişti.
O, yılların savaşını yaşamış bir adamdı.
İhanetin kurşunu ıskaladı.
Ve Boran'ın mermisi tam kalbine saplandı.
---
Boran'ın Anlatımı
Adam gözlerime baktı, son nefesinde bile kin kusuyordu.
Dizlerinin bağı çözüldü, yere düştü.
Benim elimde büyüyen, benim soframda doyan, yıllarca kardeşim dediğim o ihanet yılanı…
Şimdi kendi kanının içinde yatıyordu.
"Sen benim evime zehir saçtın." dedim, silahımı indirirken.
"Benim adımı kirletmeye kalktın.
Ama unutma… Boran'ın ekmeğini yiyenin ihaneti, asla toprağa karışmaz. Herkes bilsin ki ihanete ölüm var."
---
Hazal'ın Anlatımı
Boran'ın kan kaybı yüzünden dizleri titredi.
Onu tuttum, omzuna bastırdım.
Ama gözlerinde hâlâ o ateş vardı.
Adamların hepsi başını eğdi, kimse konuşmaya cesaret edemedi.
Çünkü herkes görmüştü:
İhanetin bedeli kanla ödenmişti.
Ben sadece dua ettim.
"Allah'ım, Boran'ı yanımda tut. Artık kaybetmeye gücüm yok…"
Ve o gece… ihanetin kapısı kapandı.
Ama savaşın ateşi hâlâ yanıyordu.