(Azra'nın Anlatımı)
O geceden sonra uyku benim için huzur değil, sırların kapısı oldu.
Yatağa yattığımda gözlerimi kapatsam da, zihnim kendi yolunu çiziyordu. Günün kalabalığı, derslerin gürültüsü, insanların sesleri… hepsi siliniyor, geriye sadece o kalıyordu.
Ve yine öyle oldu. Rüyamda kendimi karanlık bir sokakta buldum. Gökyüzü simsiyah, yıldızsızdı. Yağmur yeni dinmişti; taşların üzerinde ıslak bir parıltı vardı. Ayak seslerim yankılandıkça kalbim de hızlanıyordu. Bir şey beni izliyordu. Biliyordum.
Arkamı döndüm. Önce hiçbir şey yoktu. Sonra gölgeler kıpırdadı. Ve o çıktı.
Her zamanki gibi önce siluet. Uzun, karanlıktan doğmuş bir gölge gibi. Ama bu kez farklıydı. Bu kez daha netti. Adımlarını duyabiliyordum. Nefesini hissedebiliyordum.
Gözlerim ona kilitlendi. Kaçmam gerekiyordu ama ayaklarım kök salmıştı. Sanki rüyanın içinde bile bana zincirlenmiş gibiydim.
Bir adım attı. Gözleri ışığa vurdu. Tanıdık bir karanlıkla parlıyordu. Korku damarlarıma işledi ama aynı anda başka bir şey de vardı: İçimdeki merak.
"Sen kimsin?" dedim rüyamda. Sesim yankılandı, duvarlardan çarparak ona ulaştı.
O durdu. Yüzünde gölgeler gezinse de, gözleri bana saplandı. Dudakları kıpırdadı. Söylediği kelimeleri seçemedim, ama kalbim onun bana konuştuğunu anladı.
Bir adım daha attı. Artık aramızda birkaç adım kalmıştı. Ellerim titredi.
Beni korkutması gerekirken, neden içimde ona dokunma isteği vardı? Parmaklarım istemsizce havaya kalktı. "Yaklaşma…" demek istedim ama dilim buna ihanet etti. Dudaklarımdan sadece sessiz bir nefes çıktı: "Gel."
O an, elleri bana doğru uzandı. Parmak uçlarıma değecekken, birden uyandım.
Nefesim kesilmişti. Kalbim göğsümden çıkacak gibiydi. Odamda derin bir sessizlik vardı ama hissettim… hâlâ oradaydı. Tenimde onun gölgesinin izini taşıyordum.
Elimi yorganın üstüne koyup fısıldadım:
"Sen… gerçek misin, yoksa sadece rüyam mı?"
Cevap yoktu. Ama içimde bir şey biliyordu: Eğer bu sadece bir rüyaysa, neden hislerim bu kadar gerçekti?
Ve o an, ürkütücü bir gerçeği fark ettim.
Artık uyumaktan korkmuyordum. Tam tersine… gözlerimi kapatıp yeniden onu görmek istiyordum.
---