⚔
Adımlarımız her zamanki gibi sessizdi. Havada vurduğumuz mağarayı kontrol etmek amaçlı içine giriyorduk. Hekresin öldüğü haberini karadan bilgi olarak almıştık fakat son olarak alan taraması yapmamız gerekiyordu.
Elimizdeki silahları gözlerimizin hizasında tutarak mağaraya giriş yaptık. Tüm odaların içine sessiz ama hızlı bir şekilde göz gezdirdik fakat herhangi bir canlıya rastlamamıştık.
En sonunda rahatladığımızda mağaranın tam ortasında durmuştuk ve silahlarımızı indirmiştik.
Tolga, maskesini bir hışımla yüzünden çekti ve yüzündeki alaycı gülümsemeyle konuştu. "Yine ve yeniden, tam on ikiden!" Klasık bir Tolga sözüydü. Ne zaman tek atışta tüm teroristleri öldürsek, bu sözü söylerdi. Hala yüzümde duran maskeden bile belli olacak şekilde gözlerimi devirdim.
"Hadi gidelim şuradan. Leş gibi kokuyor." diye mırıldanıp yerdeki adamların üstünden geçerek mağaranın çıkışına doğru ilerledim. "Leşlerle dolu bir ortamda olduğumuz için olabilir mi komutanım?" bu fevkalade beyin bombardımanı da Mehmet atmıştı ortaya.
Havacılar olarak üç kişi girmiştik mağaraya ve şimdi de aynı ekiple geri çıkıyorduk fakat Tolga mağaradan dışarıya adımını atar atmaz şiddetli bir patlama sesi duyulmasıyla yere savrulmamız bir olmuştu.
⚔
🔒Başlangıç için ve daha net anlamanız için böyle bir bölüm koydum, ilk bölüm bu kısmın devamı gibi olacak fakat zamanı biraz atlamış olacağız.
🔒Ayrıca her bölümün başında geçmişten sahneler olacak.
🔒Umarım beğenirsiniz, bölüm günleri için net bir şey söyleyemem ama elimden geldiğince kısa sürede yazıp atacağım.
🔒Oy ve yorumlarınız için şimdiden teşekkürler <3