Derin bir sessizlik …
Sokak lambasının ışığı odamı hafifçe aydınlatıyor.Saatin bir önemi yok çünkü herkes uyuyor ve ben düşüncelerimle yine tek başımayım .Duvardaki saatin sesi ,kafamdaki düşünceler, geceme eşlik ediyor .Hiçbir şey hissetmiyorum .Mutluluk yok ,acı yok ,tutku yok .Gerçekten hiçbir şey hissetmiyorum .Yarının nasıl olacağını kimse bilemez hatta bir saniye sonra ne olacağını ,başımıza neler gelebileceğini hiçbirimiz bilemeyiz .Ama yarının aynı olacağını düşünen bir kafa ,merak ve heyecan duygusunu kaybetmiş sönük bir kalp, her şeyi bozabilir ,tüm dengeleri yerle bir edebilir .Nefesimin sesini duvardaki saatin bozuk sesi bastırmaya başladı .Gözlerim uyumamak için direniyor ama uyanık kalmanın pek bir anlamı yok .Rüyalar ,ah şu rüyalar …
Uyumak istiyorum ,rüyalarım şu an bulunduğum gerçek dünyamdan daha güzel .Bazen rüyaların da kabustan bir farkı yok ama neyse …