Esin… benim güzel arkadaşım. Seni o kadar çok özledim ki… Sana sarılmayı, seninle konuşmayı, dertleşmeyi… O kadar çok özledim ki…
Yazardan
Bunları bir mezara söylüyordu. Dostunu, kardeşini, her şeyi olan arkadaşını katletmişlerdi. İçi yanıyordu. İntikam ateşiyle yanıyordu aylardır. Koskoca 4 ay olmuştu. Ama bu 8 ayda hiçbir ilerleme kaydetmemişti Doğa. Doğa komiserdi ama yinede bir şey bulamıyordu katillerle ilgili. Tek bildiği o gece olanlardı. Çünkü o gece o da oradaydı.
26 Eylül 2025
Bir Eylül gecesiydi. Ve Esinle dışarı çıkmak için plan yaptık. Hazırlanıp çıktık. Ben arabayı kullanırken Esin yan koltuğumda eğleniyordu. Enerjisi hiç bitmiyordu bu kızın hemde hiç. Mekana gelmiştik. Oturup bir şeyler içtik. Bir süre sonra Esin'e telefon geldi.
- Kim o?
Esin cevap vermeden kalktı masadan.
- Esin kim o dedim?
- Arkadaşım Doğa. Bu kadar soracak ne var? Ben senin yakaladığın suçlu değilim!
- Saçmalama Esin! Alt tarafı bir şey sordum.
Göz devirip gitti. Bir şeyler vardı onda. Normal davranmıyordu. Umarım başına bir iş açmamıştır. Ben bunları düşünürken mekana polis geldi. Kontrol yapıyorlardı. Yanıma doğru geldiler. Ve kimlik sordular. Polis kimliğimi gösterdim.
- Komiserim, bir çete üyesini arıyoruz. Belki biliyorsunuzdur. Kuzgunlar Çetesine bağlı adam.
- Evet, biliyorum. Arayın her yeri. Şu çeteyi tıkın artık içeri. Çok can almaya başladılar. Özellikle kadınların canını…
- Evet komiserim. Haklısınız.
Tam o sırada dışarıdan bir kurşun sesi ve bir çığlık duyuldu. Kulağım çınladı. Esin…
O kadar çok dua ettim ki Esin olmasın diye… Koşarak dışarı gittim. Yerde hareketsiz bir şekilde yatan kişi Esin'di. Benim kardeşimdi. O an sadece Esin ölmedi. Onunla birlikte bende o gece, o sokakta öldüm. Esinim… Her şeyim…
26 Ocak 2026
O karanlık gece üzerinden 4 ay geçti. Koskoca 4 ay Esin'im… Sensiz geçen koskoca 4 ay…