Arabaya bindiğimde bir garip hava vardı yine de onları kırmamak için konuşmaya başladım yol boyunca konuştuk sonra bir yerde durduk kapıyı açtım ve eve doğru yürümeye başladım evde başka birisi daha vardı neredeyse benimle yaşıt bir çocuk vardı beni gördüğünde gözünü devirip aşağılık bir şekilde bana baktı ama anlam verememiştim sonra arkamdaki kadın sesi geldi kızım geç kenara otur ben sana sıcak bir şeyler getireyim üşümüşsündür dedi ben de nezaketen teşekkür ederim anne demiştim kolay değil de birisine hani ne demek ama ona ne demeliydim teyze abla ne demeliydin bilmiyordum kadın gözlerinden yaşlar akmaya başladı anlam verememiştim özür diledim Bir daha söylemeyeceğimi söyledim ama sonra sende değil kızım dedi zamanı gelince öğrenirsin demişti onlara alışmaya çalışıyordum nasıl hitap edeceğime emin değilim genellikle anne baba derdim geçerdim annem Baba bana artık bir ifade etmiyordu çünkü benimkiler topraktaydı onların yerine geçip hiç kimse geçemez di sonra annem bana bir oda gösterdi sanki daha önceden hazırlanmış bir odaydı sanki bu odada kalınmış bir odaydı sanki soru sormadım kırmak istememiştim eşyalarıma yerleştirmeye başladım kapı tıklandı gir dedim sonra bana gözdeviren çocuktu kardeşimin yerine alamayacaksın dedi anlam veremedim ve şöyle dedim ben senin kardeşinin yerini almaya çalışmaya ayrıca kardeşin yok burada farkında mısın dedim onun yüzündeki ifadeyi saklamaya çalışsa da anlamıştım o çoktan gitmişti aynı annem babam gibi özür dilemeye çalıştım ama daha çok sinirlendi ben onun kız kardeşinin odasında kalıyordum o yüzden bu kadar nefret ediyordu ama yapacak hiçbir şey yok artık alışması lazım ben çoktan alıştım insanların bana aşağılık bir şekilde bakmasına zavallı bir şekilde acımasın falan hep çoktan alışmıştım onların da alışması lazımdı eşyalarını toplamak akşam a kadar sürdü anca doğumdan çıkmıştım akşam yemeği için sofra çoktan hazırlanmıştı uzun bir süre sonra ilk defa bir akşam yemeği yiyecektim babam eski hatıralarım gözümde belirdi bir anda yüzümde küçük bir gülümseme oluştu tabii o çok sinir olmuştu sonra ağzımı açtım ve şöyle dedim eğer rahatsız olmayacaksan size nasıl seslenmemi istersiniz dedim onlar da tabii ki de klasik bir şekilde bana istersen bana anne istersen de ne demek istersen de bu arada bu sizin abin oluyor biraz alışmaya çalış belki zamanla abi kardeş olabilirsiniz dedi o bu fikri hiç sıcak değildi tamam dedim ve yemeğimi yemeye başladım sonra sofrayı toplamaya yardım ettim ve şunu devam ettirdim yarın okul için ilk gün olacak o yüzden bu kadar kendini yorma dedim ne okulu ben zaten okula gidiyorum aynı okula gitseniz daha iyi olur hem daha kaynaşır hem daha iyi anlaşırsınız dedi karşı çıkmam çok zordu tamam dedim odama çıktım eşyalarımı topladım ve yatağıma geçtim yine kabusları görmeye devam ettim sabaha kadar zar zor uyumuştum gözümden uyku akıyordu sabah kahvaltısı için aşağı indim sonra dişlerimi fırçalamak için banyoya gittim tabii ki de abim denilecek işte oradaydı ufak bir tartışmadan sonra oradan ayrıldım kahvaltı yapıp onu bekledim sonra biraz sohbet etmeye çalıştım ama çok zordu sonra bana aileme nasıl öldüğünü sordum sonra ben anlatmaya başladım galiba halime'ye üzüldü ya acımıştı aldırış etmedim sakince devam ettim ve ben de aynı soru sormak istedim ama belki zamanı gelince sorar diye bekledim ve beklediğim gibi bana anlatmaya başladı o da aynı şekilde trafik kazasında ölmüş bir araba ona çarpıp kaçmış ve yakalamışlar ama ölen kişiyi geri getiremeyecekleri için hala acıları çok tazeymiş okula gittiğimizde sınıfın bulmaya çalıştım şaşıracak olursanız aynı sınıftaydı herkes bana tek tek gözlerle bakıyordu galiba herkesin konuyu hakim gibi tek ben değilim yerime oturdum ama daha da garip bir şekilde iğrendirici bakışlar hatta abim hemen oradan kaldırdı oraya oturamazsın dedi oraya yer doldu dedim galiba kız kardeşinin yerine oturmuştum sonra boş bir sıraya oturdum sonuçta gelen bakışlarından önceden de karşılıyordum sakin ama bu sefer daha zor olacak gibiydim neredeyse birkaç dersi bu şekilde rahatlatmıştım zil çaldı ayağa kalkıp tuvalete gitmek için hareket etmeye başladım sonra tuvalete kapısı bir anda kitlendi ve başından aşağı sular dökülmeye başladı ilk başta anlamı veremedim arkamı döndüğümde siyah saçlı simsiyah gözlü bir kız bana yaklaştı o kız senin yerine asla dolduramayacağını biliyorsun değil mi dedi senden nefret ediyorum dedi ve birkaç saat söz söyledim ama o an kullandığım içinde bir yank sesi oluştu sanki kafam başka bir yerdeydi gözlerim yavaş yavaş bulanıklaşıyordu kız halimi görünce korkmaya başladı kaçtı yardı ne kadar yattım bilmiyorum ya da kaç ders işte onu da bilmiyorum kimse merak etmemişti Yavaş yavaş kalkmaya çalıştım kafam hala çok acıyordu elimi kafama attığım zaman kan geldiğini fark ettim ne kadar korksam ne yapacağımı bilmiyordum kapıyı açtığımda abimin belirmiş ti ne olduğunu sonradan bayılmıştım uyandığımda revirdeydim galiba abim başımda bekliyordu her ne kadar benden nefret etse de galiba endişe duymuştum başımda beklemene gerek olmadığını söyledim ona uyandıysan o zaman kalk dedim ama kalkamıyorum başım çok kötü acıyordu sen git dedim ben sonra gelirim dedim kim yaptı diye sorduğunu bilmiyorum dedim tanımıyorum dedim ama sınıftakilerden biri büyük ihtimalle tabii bütün sınıf benden nefret ettiği için herkes olabilir dedim..
