Zamira 18 yaşında, sessiz görünen ama içinde fırtınalar taşıyan genç güzel bir kızdır. İstanbul'un kenar semtlerinden birinde eski bir apartmanda annesiyle birlikte yaşamakta. Babası yıllar önce kaybolmustur. Kimilerine göre evi terk etmiş, kimilerine göre ise bir kazada hayatını kaybetmiştir. Zamiranin annesi bu konuda hiçbir zaman net bir şey söylememiştir. Bu boşluk ise Zamiranin ruhunda sürekli yankılanan cevabını bilmediği kocaman bir soru işaretidir. Ancak bu soruyu kendi içinde çözmesi maalesef mümkün değildir.
Okulda çok göze batmaz, Arkadaş çevresi dar, genelde yalnız başına dolaşır ve kitaplar ve kendi dunyasinda hayalleri ile yaşamını sürdürür. Fakat tüm bunların içinde Zamiranin kimsenin bilmediği bir yönü vardır. O küçüklüğünden beri görmemesi gereken şeyleri görür ve duyar..
Bazen bir odanın köşesinde kipirdayan bir gölge, bazen kulağına fisildanan anlamsız kelimeler ve bazen insanların yanlarında beliren karanlık gölgeler..
Küçükken bunu annesine söylemiştir. Fakat annesi kültürel olarak alışılmadık olan bu durum için Zamirayi bastırmıştir. O günden sonra da bu konudan hiç kimseye bahsetmemiş ve bu gördüklerini yalnızca kendi dünyasında yaşamaya devam etmiştir. Fakat zamiranin bildiği tek gerçek gördüklerinin yalnızca bir hayal ürünü olmadığıdır.
Geceleri uyumaz, çoğu zaman bir şeyin onu saatlerce izlediğini hisseder, bazen odasının camında bir yansıma ve bazen kulaklarının ucunda bir nefes hisseder. Ne zaman yalnız kalsa dünya sanki biraz daha derinleşir ve kararır karanlığın içinde ise bir şeyler ona hep fısıldar...
Gündüzleri sıradan bir lise öğrencisi iken geceleri bambaşka bir dünyanın kapilari aralanir ve o kapınin ardında bir varlık ona hep varlığını hissettirirdi.
Ruhunda iki farklı taraf vardı, bir yanda toplumun ona yüklediği sessizlik diğer yanda annesinin sözleri;
"Görmediğini söyleme, duymadığını anlatma."
Bu sebeple yıllardır gördüğü gölgeler işittiği fısıltılar ona hep baskılanmış durtusunu sorgulatti.
Çocukluğundan beri yaşam ve ölüm kavramları ile ilgilenmistir. Biri öldüğünde ruhu nereye gider? Boşluk gerçekte nedir? Zamira için bu hayatın gerçek döngüsünü arama durtusudur.
Kitaplar.. özellikle mitoloji, eski uygarlıklar, cinler ve meleklerle ilgili yazılar dikkatini cekerdim her fırsatta kütüphaneye gidip tozlu raflari karıştırır bir yandan da internetteki formlarda kaybolurdu. Arkadaşları eğlence peşinde koşarken o diğer boyutların varlığını sorgulardi.
Cesurdu geceleri tek başına yürümekten çekinmezdi fakat bu cesareti pervasizlik değil bilinmeyeni keşfetme arzusundan gelirdi. Zamira için karanlık korkulmasi gereken bir yer değil anlaşılması gereken bir kapıyı açıyordu.
Ve farkında olmadan bu merak onun için bir şeyleri hayatına davet etmişti bu davet ona bambaşka bir dünyanın kapılarını yavaş yavaş aralayacakti...