Faust ve Klint Corehold'a gelmiş uzun gece, konuşmalar, olaylar, stres ve uykusuzluklarının ağırlığını üstlerinden atmak için odalarına geçmiş uzun derin bir uyku çekiyorlardı Klint normal şekilde uykusunu alıyorken Faust onun tam aksine bir kabus görüyordu;
Uçsuz bucaksız yemyeşil bir orman, ağaçlar ile dolu. Kuşlar, kargalar ve büyük ihtimal ile normalde orda olmaması gereken diğer kuşlar, hepsi cıklıyor biraz hızlı ama sakin esen rüzgar ve ona eşlik eden yaprakları bağırışmaları ile süslüyorlar
Faust ormanın ortasında sanki özellikle o an için şekillendirilmiş gibi hiçbir ağacın olmadığı sadece zeminde yeşil çimenlerin olduğu yuvarlak bir çevrede yerde bilinçsiz şekilde yatıyor gözleri bir yandan kendini içten içe birşeye zorluyormuş gibi kısılıyor, kaşları çatılıyordu. Yattığı pozisyon hiçte doğal değildi, yere yığılmış gibi değildi, güzel bir uyku çekiyor gibi de değildi sadece elleri yanlarında bacaklarını uzatmıştı.
Faust'un başındada yüzü siyah bulutlar ile kaplamış bir adam duruyordu. Faust ile kıyaslanırsa normal bir boyu var gibi duruyordu ki buda Faust'un 2 metre 10cm civarlarında bir boyla yapılı bir vücuda sahip olduğu düşünülür ise büyük bir övgü aslında.
Adam, Faust'un şuursuz vücudunun başında uzun süre dik dik durdu, bir süre sonra yere bacaklarını çaprazlayarak oturdu, pek rahat edememiş olacak ki kısa süre sonra oda Faust'un hemen yanına yattı ellerini kafasının arkasına koydu.
1 dakika geçti.
5 dakika geçti.
10 dakika geçti.
15 dakika geçti.
20 dakika geçti.
30 dakika geçti....
....
Uzun süre geçtikten sonra adam da Faust'un yanında kendini uyur halde bulmuştu derin bir iç çektikten sonra bi anda ayaklandı kafasını sağ yanına düşürerek Faust'a baktı ve bir ihtimal uyandırma çabası ile seslenmeye başladı.
Kalın ne olduğu belirsiz, biçimsiz bir ses. Nasıl söylenir? Dolu gelen bir ses?
"Faust....."
"Faust."
"Faust"
"Faust??"
"Faust!"
"FAUST!!"
Faust'un bilinci dışarıdan açık durmuyordu ama kulakları duyuyordu tek problem gözlerini açamaması idi birde vücudunu hareket ettirememesi tabiki.
Faust adamın sesine dışardan olmasada içinden tepki verebiliyordu
F: ("Ne var ulan sesini siktiğim, hareket edemiyorum? Bu nasıl rüya amınakoyayım")
"Beni duyabiliyor veya anlayabiliyorsan bir işaret ver yeter"
F: (" İşaret? Haha—ha—HAHAHAHAHAHAHAAHA!! İŞARET İSTİYOR?! İşaret verebilecek durumda olsam kalkar seni yere vurardım. Hıh, piçe bak, işaretmiş, gözümü bile açamıyorum bana gelmiş işaret falan diyor.")
"Zaman fazla kalmadı. Uyanmak üzeresin. Şuan beni duyduğunu veya anladığını varsaymaktan başka çare yok sanırım"
(....3.....)
"GİTME FAUST!!"
F: ("Nereye gitmeyeyim.")
(....2....)
"ŞUAN ANLAMAYABİLİRSİN, AMA SAKIN Gİ—
F: ("Anlatsana o zaman amınako—
(....1.....)
....
....
Rüya sona ermişti. Ne adam istediğini anlatabilmiş, nede Faust birşey anlayabilmişti, sadece herşey bittiğinde yatağında gözlerini hızla açıp tavana ağır nefesler alıp vererek bakakalmıştı.
"Ne yaşandı şimdi."