Bölüm 1 – Kayıp Sinyal
Gökyüzü, paslı kırmızı bir örtü gibi şehrin üzerine çökmüştü.
Binaların camları, her an gelecek bir fırtınanın habercisi olan rüzgârın uğultusuyla titriyordu.
Ama bu sıradan bir fırtına değildi—yerin derinliklerinde yankılanan, metalin metale sürtünme sesi ile karışık, ritmik bir uğultu yükseliyordu.
Bir gölge, terk edilmiş bir köprünün üzerinde belirdi.
Koca cüssesiyle ağır ağır yürüyen bu varlık, her adımında paslı demirleri çatırdatıyordu.
Göğsündeki mavi ışık, sanki kalp atışı gibi düzenli aralıklarla parlıyordu.
Bu bir insan değildi.
Bu bir Autobottu.
Onun adı Sentinel Arc'tı.
Cybertron'un çöküşünden sağ kurtulan az sayıdaki keşif subayından biri.
Gözleri ufku tararken, komlink'inden gelen boğuk bir ses yankılandı:
> "Arc, burada Komutan Vanguard. Şehirde kayıp bir sinyal tespit ettik.
Kod: Sigma-9. Kaynağı bilinmiyor. Koordinatlar sana gönderildi."
Arc, tek kelime etmeden boynundaki anteni açtı.
Hemen ardından gözleri titrek bir hologramla parlayan haritaya kilitlendi.
Sinyalin geldiği yer… Megatron'un son görüldüğü bölgeye yalnızca birkaç kilometre uzaklıktaydı.
Şehir sessizdi ama sessizlik, savaşın hemen öncesindeki o uğursuz bekleyişe benziyordu.
Arc, köprünün üzerinden atladı ve ağır adımlarla yıkıntıların arasına karıştı.
Gözleri aniden yan tarafta bir hareket yakaladı.
Yıkık bir binanın gölgesinden uzun, ince bir metal kol uzandı.
Parmaklarının ucunda kıvılcımlar dans ediyordu.
Karanlığın içinden bir ses geldi—soğuk, keskin, neredeyse fısıltı gibi:
> "Çok geç kaldın, Autobot…"
Ve o anda gökyüzü yarıldı.
Patlayan plazma topları, şehrin üzerine ölüm yağdırmaya başladı.
Gökten inen şekiller vardı—Decepticonlar.
Ama bu defa tanıdık yüzlerden değillerdi; zırhları siyah, gözleri kırmızı, üzerlerinde yabancı semboller vardı.
Sanki başka bir dünyadan gelmişlerdi.
Arc, içinden geçirdi:
> Bu… başka bir savaşın başlangıcı.
---