A week after the accident we planned to go back to the Philippines, as for Val she's still not fine, still in pain, still crying every night.
Her birthday is coming, yet she's not happy and as for me...I feel stress about what's happening, hindi ako sanay na tahimik siya na halos walang kibo, alam kong nasasaktan siya and yes I admit I felt guilty about it, kung hindi ko lang sana nabitiwan kamay niya, kung nahanap ko kaagad siya hindi sana nangyari ito.
"Love are you okay? You're so quiet the whole time". Lexi asked ng maka baba sila ng eroplano.
"I'm fine Lex, I'm just tired I want to go home and rest". Napa buntong hininga nalang si Lexi sa sinabi ni Valeria, she used to be so bright and lovely when it comes to Lexi, but now even calling Lexi 'Love' was hard for her.
Agad na sumalubong ang mga magulang ni Valeria ng makita ang dalawa na maka baba galing sa eroplano.
Yakap ang sumalubong sa dalaga, makikita ang saya sa mga mata nito ng makita na maayos ang kalagayan ng kanyang mga magulang, ngunit kapalit nito ay ang lungkot ng makita ng mag asawa ang nagyari sa kanilanag kaisa-isang anak.
Sa labis na kalungkutan ay napa luhod nalang ang ama ng dalaga. "Anak patawarin mo ako, patawarin mo si papa ha? Hindi kita nagawang protektahan, hindi kita nagawang samahan nung kailangan na kailangan mo ako". Hagulgol nito habang hinihimas ang kamay ng kaniyang anak
"Pa, Ma...wala po kayong kasalanan, alam ko na walang may gusto sa inyo na mangyari ito sakin, opo mahirap, masakit, pero may paraan pa naman diba?". Wika ng dalaga.
"Nak wag kang mag alala, kumausap na kami ng mama mo ng therapist, gagawan natin ng paraan na maka lakad ka uli". Wika ng ama nito saka tumango ang kanyang ina.
"Salamat Pa, salamat sa inyong lahat".
When they arrive at the hometown of Valeria, Lexi immediately take Val to her room and let her rest.
Marahan na binuhat ni Lexi ang kaniyang nobya at saka ini upo sa kama.
"Rest first, I'll just help tita". Aalis na sana si Lexi ngunit mahigpit na hinawakan ni Valeria ang mga kamay nito.
"Can't you just stay here?". Maamong sabi nito habang nakatingin ng nangugusap na mga mata kay Lexi.
Napangiti naman ng maliit si Lexi saka umupo sa tabi ni Valeria.
"Akala ko ayaw mo na sakin eh". Sambit pa nito.
Marahan na kinuha ni Valeria ang kamay ng dalaga, mahigpit niya itong hinawakan na tila ba ayaw ng pakawalan, malalim na tumingin ito sa mga mata ni Lexi. "I'm sorry if I have been distant from you this past few weeks, I know it's hard for you, I know you were ti-". Hindi pa man natatapos mag salita ang dalaga ay pinutol na ito ni Lexi ng idampi nito ang kaniyang mga labi at bigyan ng malalim na halik si Valeria.
" Stop thinking that you were a burden to me, stop thinking na kapaguran ka sakin...you were not Val". Wika ni Lexi habang naka hawak sa pisngi ni Valeria. She smile a bit and added. "Maliban nalang if we were having sex, nakakapagod talaga yun but at the same time it's a pleasure". Nanlaki ang mata ni Val sa sinabi nito at malakas na pinalo ang balikat ng kasintahan.
"Puro ka kalokohan eh". Napa tawa nalang si Lexi sa reaksyon ng dalaga.
"Okay...but seriously never think that you were a burden, mahal kita at handa akong alagaan ka, handa akong mag intay hanggang okay ka na, that's how much I fucking love you".
Muling inilapit ni Lexi ang kanyang mukha sa dalaga at akmang hahalikan ito, ngunit hindi pa man lubusan na nag didikit ang mukha ng dalawa ay bigla itong naputol ng iluwa ng pinturan ang ina ni Valeria.
"Nak ka-". Napa talikod naman ito sa nakita. "Sorry sa abala, sige tuloy nyo lang baba nalang kayo pag gusto nyo na kumain ha, bye". Nagka tinginan ang dalawa at napa halak-hak nalang sa nangyari.
You can feel the happiness between them, the genuine love can be felt in the air while hearing their laughter.